Ιδού η παρακμή...

"Όλοι οι άνθρωποι μπορεί να είναι καλοί ηθοποιοί,

εκτός από μερικούς ηθοποιούς".

Oscar Wild

Σε μία εποχή που όλες οι αρχές και οι αξίες του ανθρώπου κατακερματίζονται, σε μία εποχή που ο άνθρωπος έχει χάσει τον προσανατολισμό του, απομακρυνόμενος καθημερινά από τα ουσιαστικά κομμάτια της ζωής, εμφανίζεται ο "Μεγάλος Αδελφός"...

Ε, λοιπόν, τη φράση "μεγάλος αδελφός" την είχα συνδέσει στο μυαλό μου με ένα ανθρώπινο πλάσμα, το οποίο προέρχεται από την ίδια μητέρα με κάποιον άλλο, όπως άλλωστε ετυμολογικά μας υποδηλώνει η ίδια η γλώσσα μας. Η γλώσσα δεν είναι απλά ένα μέσο επικοινωνίας. Η γλώσσα είναι φορέας πολιτισμού, είναι ο καθρέφτης της εκάστοτε κοινωνίας. Η γλώσσα αποκαλύπτει το μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο του κάθε ανθρώπου. Η γλώσσα αποκαλύπτει την ιστορία του κάθε λαού. Πόσο μάλλον η ελληνική που είναι μία γλώσσα ιστορική, γεμάτη από πολύτιμα πετράδια, που όποιος την κατέχει φέρει έναν θαυμάσιο και αξιοπρόσεκτο θησαυρό.

 

αδελφός < ἀ- (αθροιστικό) + δέλφος (< δελφύς = μήτρα)
μήτρα < αρχαίο ελληνικό μήτρα < μήτηρ

Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα υπήρχαν άνθρωποι, οι οποίοι θεωρούν ένα παιχνίδι, παγκόσμιο φαινόμενο όπως το αποκαλούν άλλοι, μεγάλον αδελφό. Η απογοήτευση όμως ήρθε όταν αντίκρισα αυτούς που επιλέχθηκαν ώστε να συμμετέχουν σε αυτό το άθλιο παιχνίδι. Άνθρωποι χωρίς ενδοιασμούς, άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερα προσόντα, άνθρωποι που παρουσιάζουν κάποιες ιδιαιτερότητες στην ψυχική τους υγεία.

Όλα για το ΧΡΗΜΑ και τη ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ???

Κατά τα άλλα, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος άνθρωπος επιλέγει να μείνει κλεισμένος για 3 ολόκληρους μήνες σε ένα χώρο με άγνωστα άτομα, να προσποιείται ότι είναι κάποιος άλλος, να λέει ψέματα, να είναι διατεθειμένος να "καρφώσει" το συμπαίκτη του, να ερωτοτροπεί μπροστά σε όλους και να δείχνει τα πλούσια ελέη του...

Το πρώτο Big Brother το παρακολουθούσα, όχι τακτικά, αλλά ούσα μαθήτρια τότε και αφού αυτό το παιχνίδι ήταν το κεντρικό θέμα συζήτησης στα διαλείμματα, θέλοντας και μη έπρεπε να είμαι μέσα στο κλίμα. Φυσικά, τότε δεν είχα τα πνευματικά ενδιαφέροντα που έχω σήμερα. Παρόλα αυτά, δεν ήμουν από τότε οπαδός αυτών των παιχνιδιών. Αναφερόμενη στο σήμερα, είδα μόνο την πρεμιέρα και μισό επεισόδιο, δεν άντεξα να δω παραπάνω, μόνο και μόνο για να μπορώ να κρίνω από κοινωνιολογικής απόψεως το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Το δυσάρεστο όμως είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ένα κομμάτι, σημαντικό θα έλεγα, της σημερινής ελληνικής κοινωνίας. Είσαι διατεθειμένος να χάσεις ότι πολυτιμότερο έχεις, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σου, για ποιο πράγμα ακριβώς; Για τα λεφτά; Προσποιείσαι κάποιον άλλο, για τα λεφτά; Στη σημερινή εποχή όμως, κάποιοι σου δίνουν αυτό το παράδειγμα. Επιβραβεύουν αυτές τις συμπεριφορές.

Γίνε χαζός, μη σκέφτεσαι, γίνε όμοιος με τη μάζα, μη διαφέρεις, βάψε τα μαλλιά σου ίδιο χρώμα με όλους τους άλλους, φόρα τα ίδια πανάκριβα ρούχα, άκου την ίδια μουσική, βλέπε τις ίδιες ταινίες που βλέπουν όλοι, όπως το Sex & the City, θαύμαζε τα  αμερικάνικα πρότυπα, κάπνιζε για να είσαι "in", κάνε sex με τον κάθε άγνωστο και ας κολλήσεις αρρώστιες σεξουαλικώς μεταδιδόμενες που μπορεί να είναι μοιραίες για την πολύτιμη ζωή σου, τρώγε junk food, μέχρι να πάθεις έμφραγμα ή να ανεβάσεις χοληστερίνη, πάει εξαφανίστηκε η φτωχή ελίτσα από το τραπέζι μας, κάνε τα πάντα για το χρήμα, κλέψε, σκότωσε, πες ψέματα, μπες σε τηλεπαιχνίδια...

....Και τότε αφού κάνεις όλα αυτά, θα βρεθεί κάποιος να σε επιβραβεύσει, να επιβραβεύσει τον ηλίθιο τρόπο ζωής σου. Έναν τρόπο ζωής γεμάτο από αισθήσεις και ακόμη περισσότερες παραισθήσεις...