Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Χειμώνας στη Ψυχή...


Είμαστε στα μέσα του Χειμώνα. Ο πρώτος μήνας του 2010 πέρασε και, μάλιστα, πέρασε τόσο γρήγορα που ούτε το κατάλαβα. Φτάνει η στιγμή λοιπόν να καλοδεχτούμε τον τελευταίο μήνα αυτής της εποχής, τον Φεβρουάριο.

Το όνομα του προέρχεται από τη λατινική λέξη februare (=εξαγνίζω), που σημαίνει καθαρτήρια γιορτή, γιατί κατά την διάρκεια του γίνονταν στη Ρώμη γιορτές θρησκευτικού καθαρμού και εξαγνισμού. Οι ημέρες του Φεβρουαρίου, από 30 περιορίστηκαν σε 29, ενώ κατά την εποχή του Αυγούστου μειώθηκαν κατά μια ακόμη ημέρα, η οποία προστέθηκε στο μήνα Αύγουστο, για να τιμηθεί ο αυτοκράτορας. Για να συντονιστεί το ημερολόγιο των 365 ημερών προς το ηλιακό έτος, καθιερώθηκε η αύξηση των ημερών του Φεβρουαρίου κατά μια, κάθε 4 χρόνια. Τότε λέμε πως η χρονιά είναι δίσεκτη.

Για να πω την αλήθεια δεν είμαι καθόλου ο άνθρωπος που ευχαριστιέται αυτήν την εποχή...Είμαι καλοκαιρινός τύπος. Όταν, λοιπόν, φτάνει ο Φεβρουάριος ανυπομονώ να φύγει...Να έρθει η ωραία μας Άνοιξη, με τις λιακάδες της και τα ολάνθιστα λουλούδια της...

Χειμώνας...Μια εποχή που σκοτεινιάζει τη ψυχή μου...Όμως ίσως να μην φταίει μόνο η εποχή, αλλά και το γεγονός ότι περπατώντας στο χιονισμένο μονοπάτι φαίνονται μόνο τα δικά μου χνάρια...

Ας εξαγνίσουμε τις ψυχές μας αυτόν το μήνα, όπως άλλωστε μας προτρέπει να κάνουμε σύμφωνα με το όνομά του, ώστε να υποδεχτούμε την Άνοιξη χωρίς τα κατάλοιπα του χειμώνα.

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Ευχάριστη Έκπληξη


Εχθές, 29/01/2010, μου συνέβη κάτι τόσο όμορφο...Από το βράδυ είχα ένα προαίσθημα ότι κάτι θα συνέβαινε...Δεν μπορούσα να το εξηγήσω. Ξύπνησα, λοιπόν, ετοιμάστηκα και έφυγα για το γραφείο.

Με παίρνει τηλέφωνο ένας πρώην συνάδελφός μου (έφυγε από τη δουλειά, καθώς μετακόμισε, αλλάζοντας τον τόπο διαμονής του) και μου λέει: "Που είσαι; Έφτασες στο γραφείο;" του είπα ότι μόλις φτάσω θα τον καλέσω εγώ. Φτάνω στο γραφείο και τον παίρνω τηλέφωνο, αλλά δεν απαντούσε...ενώ ταυτόχρονα χτυπούσε και το κουδούνι της πόρτας...

Ανοίγω την πόρτα και τι να δω...Ήταν αυτός!!!! Ήρθε στο γραφείο να με δει...Ήταν τόσο γλυκό, τόσο ωραίο συναίσθημα....Έπεσα στην αγκαλιά του, τον έσφιξα και με έσφιξε τόσο πολύ που κοντέψαμε να πάθουμε ασφυξία...Δεν πίστευα στα μάτια μου, ήταν τόσο δυνατό συναίσθημα. Τρελάθηκα από την χαρά μου.

Είμαι ευγνώμων που μπόρεσα να ζήσω μια τέτοια έντονη στιγμή...Αν και θα ήθελα να μπορώ να ζω συχνότερα τέτοιες καταστάσεις...

***Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι άντρες να μας κάνουν να αισθανόμαστε "βασίλισσες"...

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Αξίξει να δεις αυτή την έκθεση...




Πριν λίγες μέρες επισκέφθηκα την αναδρομική έκθεση "Γιάννης Τσαρούχης 1910-1989" που φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς. Η έκθεση αυτή είναι αφιερωμένη στο σημαντικό Έλληνα καλλιτέχνη, Γιάννη Τσαρούχη, η οποία πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό ετών από τη γέννησή του. Πρόκειται για την πρώτη αναδρομική έκθεση έργων του Γιάννη Τσαρούχη στην Αθήνα, η οποία έχει στόχο να παρουσιάσει αντιπροσωπευτικά έργα από όλες τις περιόδους δημιουργίας του καλλιτέχνη.

Η έκθεση πλαισιώνεται από παράλληλες εκδηλώσεις (οπτικοακουστικό υλικό, ομιλίες, εκπαιδευτικές δραστηριότητες, κ.ά.), προσφέροντας στο Ελληνικό κοινό μια σπάνια ευκαιρία να έρθει σε επαφή με μοναδικά έργα ζωγραφικής και σκηνογραφίας. Δεδομένου ότι η έκθεση φιλοδοξεί να δώσει μια συνολική εικόνα του έργου του καλλιτέχνη, στο εκθεσιακό υλικό περιλαμβάνεται ένας μεγάλος αριθμός ζωγραφικών έργων και σκηνογραφικών μακετών, που ανήκουν σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Εντυπωσιάστηκα πολύ με το έργο του "4 Εποχές". Είναι τόσο όμορφο, με μία λέξη ΤΕΛΕΙΟ...Ήθελα να μπω μέσα στον πίνακα και να ζήσω για λίγο εκεί, μαζί με τις 4 εποχές...Πράγματι, ο Τσαρούχης ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης ήταν τόσο μοναδικός...Έμπαινε στην ουσία των πραγμάτων και αυτό είναι που μου αρέσει...Δούλευε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, δεν ήταν μονοδιάστατος. Εκεί βρίσκεται το μυστικό των έργων του...Όπως έλεγε και ο ίδιος: "Για να καταλάβει κανείς τη δουλειά μου, πρέπει πρώτα απ' όλα να καταλάβει ότι είμαι ερευνητής με μεγάλη περιέργεια που ενθουσιάζεται κάθε τόσο απ' τις ανακαλύψεις του για μια στιγμή και ύστερα απογοητευμένος ψάχνει αλλού".

Επίσης, έλεγε ότι η βιογραφία του καθενός είναι το έργο του. Σίγουρα, η βιογραφία του είναι τόσο μεγάλη που για να την κατανοήσει κάποιος πρέπει να τη βιώσει μέσα από τα έργα του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μας άφησε μια πολύ ωραία κληρονομιά, κάτι να τον θυμόμαστε και να τον θαυμάζουμε.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 14/03/2010 και το εισιτήριο κοστίζει μόνο 6 €. Σπεύσατε να την δείτε γιατί αξίζει τον κόπο...

Tsarouhis from elculture.gr on Vimeo.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Καλή Αρχή...


Ε ναι λοιπόν...είναι αλήθεια!!! 2010...Νέα χρονιά, νέο ξεκίνημα, νέα δουλειά, νέα ζωή...Πως και πως περίμενα να φύγει ο γεροχρόνος. Με μεγάλωσε, με γέμισε εμπειρίες, με ωρίμασε σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Καθώς προχωρούσε προς την ολοκλήρωση του κύκλου του, κρατώντας το μπαστουνάκι του και σέρνοντας τη λευκή γενειάδα του στο χιονισμένο έδαφος, αναπολούσα τις στιγμές που έζησα μέσα στο 2009. Περίεργη χρονιά...Γεμάτη από εμπειρίες ζωής και μαθήματα. Γνώρισα ανθρώπους, έχασα ανθρώπους, γεύτηκα διαφόρων ειδών συναισθήματα...Τώρα όμως είμαι εδώ, πιο δυνατή, να προχωρήσω και να ζήσω νέες εμπειρίες...Άλλωστε, αυτή είναι η ομορφιά της ζωής. Να κατακτούμε κάθε μέρα κάτι καινούργιο. Ξεκινώ λοιπόν, αυτή τη νέα και δημιουργική χρονιά με αυτό το Blog.
2010...Αισθάνομαι τον αέρα της αλλαγής να πλημμυρίζει την καρδιά μου. Εσείς τον αισθάνεστε; Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να ξεκινάς αυτή τη χρονιά και αυτό το blog με αυτά τα υπέροχα χαμογελαστά μουτράκια...Σε προϊδεάζουν για κάτι καλύτερο (το οποίο θα έρθει...δεν μπορεί!!!).
2010 ευχές για μια ευτυχισμένη και δημιουργική χρονιά...Χρόνια πολλά σε όλους!!!