Γιορτή της Παναγίας

Δεκαπενταύγουστος. Έφτασε και φέτος η γιορτή της Παναγίας μας. Μεγάλη γιορτή. Πολλοί την αποκαλούν το Πάσχα του καλοκαιριού. Η Παναγία αδιαμφισβήτητα είναι εκείνη η μορφή στην ιστορία του ανθρώπου που το κορμί της έγινε κλίμακα και ένωσε τους ανθρώπους με τον Θεό.

Κοιτάζοντας την εικόνα της πολλές φορές νιώθω αγαλλίαση, αφού κοιτάει με τόση αγάπη και στοργή το θείο βρέφος, αλλά και απέραντη ευγνωμοσύνη γιατί είναι πάντα εκεί για όλους εμάς τους αμαρτωλούς. Οι ωραιότεροι ύμνοι έχουν γραφτεί γι' Αυτήν και Αυτή όμως με τη σειρά της είναι πάντα εκεί για όλους μας. Είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι, η δική της αγάπη είναι αυτή που κρατάει τον κόσμο μας, αλλιώς με τόσες αμαρτίες που κάνουμε καθημερινά, με τόση κακία που κλείστηκε στις καρδιές μας, με τόση σκληρότητα που φερόμαστε στους συνανθρώπους μας ήδη θα έπρεπε να πέσει φωτιά να μας κάψει. Η δική της μεσιτεία προς τον Υιό της μας σώζει. 

Το κάλλος της ψυχής της μας σκεπάζει όλους. Σαν στοργική μάνα που είναι ανοίγει τις φτερούγες της και μας προστατεύει, ακόμη και αν εμείς τη στενοχωρούμε καθημερινά. Τα θαύματά της άπειρα σε κάθε γωνιά του πλανήτη. 

Το πιο πρόσφατο είναι αυτό της κατάσβεσης της πυρκαγιάς που απειλούσε τη Μονή Χιλανδαρίου στο Άγιο Όρος. Ενώ η εθνική μετεωρολογική υπηρεσία δεν είχε προβλέψει βροχόπτωση στη περιοχή, ξαφνικά ένα σύννεφο σκέπασε τον ουρανό πάνω από τη φλεγόμενη περιοχή και η βροχή έπεφτε καταρρακτωδώς, με αποτέλεσμα η πυρκαγιά να κατασβεστεί στο σύνολο της και να αποφευχθεί ο κίνδυνος της καταστροφής. 

Προσπαθώ να σκεφτώ πόσες φορές την επικαλέστηκα. Είναι αδύνατο όμως να καταμετρηθούν. Κάθε μέρα λέω το Όνομά της και Αυτή είναι πάντα εκεί και στα δύσκολα και στα εύκολα. Ακόμη και όταν ήθελα να βρω ταίρι σε Αυτήν κατέφευγα και παρακαλούσα να φέρει στον δρόμο μου έναν καλό άνθρωπο που θα με αγαπάει αληθινά και Δόξα τω Θεώ όλα πήγαν κατ' ευχήν. Έτσι λοιπόν, πριν τρεις μέρες, στις 11 Αυγούστου, παραμονή της γιορτής Της, αρραβωνιαστήκαμε μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας μας, παρουσία των αγαπημένων μας προσώπων. Με αυτόν τον τρόπο, θέλαμε απλά να Την ευχαριστήσουμε, γιατί Αυτή ήταν που μας ένωσε. 

Ειλικρινά, δεν μπορώ να πω τίποτα. Δάκρυα ευτυχίας πλημμυρίζουν τα μάτια μου όταν σκέφτομαι τη βοήθεια Της κατά τη διάρκεια της ζωής μου. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να υποκλιθώ στην απέραντη καλοσύνη Της απέναντί μου.