Καρμικές Σχέσεις

                                          

Δεν ξέρεις πως αλλιώς να τις αποκαλέσεις. Έρχονται όταν δεν τις περιμένεις και μένουν για πάντα είτε ως πραγματικότητα είτε ως ανάμνηση. Εδώ και 10 μήνες είμαι μέσα σε μία τέτοια σχέση. Ήρθε πράγματι όταν δεν την περίμενα και, όμως, αυτόν τον άνθρωπο τον περίμενα πάντα. Όπως λέει και ο ποιητής πολύ πριν τον συναντήσω εγώ τον περίμενα, πάντοτε τον περίμενα...

Εκείνη την πρώτη φορά που το βλέμμα μου συνάντησε το δικό του, ένιωσα ένα απίστευτο καρδιοχτύπι. Κάθε κύτταρό μου τον πόθησε και κάθε ανάσα μου μπλέχτηκε με τη δική του. Αυτή η σχέση συνδυάζει τα πάντα. Πάθος, ένταση, έρωτα και πραγματική αγάπη. Έλκει την ψυχή μου. Όπου και αν είναι, είναι μαζί μου και όπου και αν είμαι, είμαι μαζί του. Είμαστε αχώριστοι. 

Μέσα σε 10 μήνες ζήσαμε πολλά και ακόμη ζούμε δηλαδή. Η έννοια της απολυτότητας και της δημιουργίας πήραν σάρκα και οστά. Βλέπεις τον Θεό στα μάτια του άλλου και απλά δεν σκέφτεσαι τίποτα. Θέλεις μόνο να δίνεσαι και να προσφέρεις ότι ομορφότερο έχεις στην ψυχή σου. Αντιλαμβάνεσαι ότι είναι υπέροχο να ανακαλύπτεις έναν άλλο άνθρωπο. Είναι απλά μαγικό να σου δίνεται αυτή η δυνατότητα. Να ενώνονται τα κορμιά και οι ψυχές και ξαφνικά βλέπεις το νόημα της ύπαρξης στα μάτια ενός άλλου. Δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας τα χρήματα και η δόξα, αλλά να βρεις τον άνθρωπό σου, το άλλο σου μισό και μαζί να βρείτε τον Θεό. Πάντα αυτό ήθελα και αυτό παρακαλούσα και να που τώρα το ζω. Ήρθε η στιγμή να ζήσω και εγώ το δικό μου παραμύθι και είμαι πολύ ευτυχισμένη γι' αυτό.

Πριν λίγες μέρες συνάντησα για πρώτη φορά τους γονείς του και ένιωσα μια απίστευτη μαγεία. Με πλημμύρισαν συναισθήματα που δεν έχω νιώσει για άλλον άνθρωπο πέρα από τους δικούς μου ανθρώπους. Κοιτώντας τους γονείς του στα μάτια τον έβλεπα μωρό, παιδί, έφηβο, να μεγαλώνει και να αντριεύει, τον είδα ώριμο και ηλικιωμένο. Αυτοί οι δύο άνθρωποι τον έφεραν στη ζωή. Δημιούργησαν αυτόν που αγαπώ και νοιάζομαι. Τον ανάθρεψαν και τον γαλούχησαν με τέτοιο τρόπο που η ψυχή μου υποτάχθηκε αβίαστα μπροστά στο μεγαλείο της δικής του ψυχής. Κοιτώντας τους στα μάτια ένιωσα μια απίστευτη ευγνωμοσύνη που λέξεις δεν υπάρχουν για να σχηματίσουν φράση ολόκληρη. Μόνο μια αγκαλιά και ένα φιλί αρκεί για να δείξεις αυτό που αισθάνθηκες. Τους ένιωσα σαν δικούς μου ανθρώπους, αν και τους είδα για πρώτη φορά και όμως είναι δικοί μου άνθρωποι γιατί αυτοί μου χάρισαν το ταίρι μου. Με συγκίνησαν, δεν μπορώ να το κρύψω. 

Στα μάτια τους είδα την καλοσύνη και στα μάτια του καλού μου είδα την ευτυχία. Τι άλλο να θελήσω; Μάλλον, Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α!!! 

Αγάπη μου, σου αφιερώνω το παρακάτω ποίημα γιατί με εκφράζει απόλυτα...

Πολύ πριν σε συναντήσω, εγώ σε περίμενα.

Πάντοτε σε περίμενα.

Σαν ήμουνα παιδί και μ’ έβλεπε λυπημένο η μητέρα,

έσκυβε και με ρωτούσε, «Τι έχεις αγόρι;»

Εγώ δεν μίλαγα, μονάχα έβλεπα πίσω απ’ τον ώμο της

έναν κόσμο άδειο από ‘σένα.

Κι όταν έπαιρνα το παιδικό κοντύλι,

ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια,

όταν κοίταγα στο τζάμι τη βροχή,

ήταν που αργούσες ακόμα,

κι όταν χτύπαγε η πόρτα μου και άνοιγα,

δεν ήταν κανείς, κάπου όμως μες στον κόσμο

ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε.

Έτσι έζησα πάντοτε.

Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά

-Θυμάσαι;-

Μου άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά

σαν να με γνώριζες χρόνια.

Μα και βέβαια με γνώριζες.

Γιατί πολύ πριν μπεις μες στη ζωή μου

είχες ζήσει μες στα όνειρά μου Αγαπημένε μου!

Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή!

Σ' αγαπώ και θα είμαι πάντα δίπλα σου...