Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Κάτι να θυμάμαι και κάποιον ν' αγαπώ...


Ο αγαπημένος μου λάμπει και ροδίζει,
διαλεχτός στους μύριους
το κεφάλι του είναι λαγαρό χρυσάφι
βάγια οι βόστρυχοί του
μαύροι σαν κοράκι.

Τα μάτια του είναι περιστέρια
και νερά στ' αυλάκια,
λούζονται στο γάλα
κάθουνται στις γούρνες.

Τα μάγουλά του είναι βραγιές μυριστικά,
θήκες αρωμάτων
τα χείλια του είναι κρίνα
και σταλάζουν σμύρνα
τα χέρια του είναι μάλαμα βραχιόλια
χρυσόλιθους γεμάτα
είναι φίλντισι η κοιλιά του
με ψηφιά ζαφείρια
τα πόδια του είναι μαρμαροκολώνες
με χρυσά θεμέλια.

Η όψη του είναι σαν το Λίβανο,
διαλεχτή σαν τον κέδρο
τα λόγια του είναι γλυκασμός
κι ολόκληρος είναι επιθυμία.


(Απόσπασμα - Άσμα Ασμάτων)

Δεν υπάρχουν σχόλια: