Κάθε μέρα πηγαίνοντας στο γραφείο βλέπω στο δρόμο ανθισμένες αμυγδαλιές...Η φύση άρχισε να ξυπνάει. Τέρμα ο βαρύς χειμώνας. Τα γυμνά κλωνάρια σκίζονται ελαφρά και ξεπετιούνται από μέσα τους καταπράσινα φυλλαράκια. Κάποια δέντρα μάλιστα έχουν και άνθη πάνω τους. Τα πρωτεία όπως πάντα έχουν οι αμυγδαλιές...Σα νύφες στολισμένες μοιάζουν, πανέτοιμες να υποδεχθούν το γαμπρό. Στα καλύτερά τους.
Οι μυρωδιές της φύσης είναι το κάτι άλλο. Στην αυλή μας έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση τα ζουμπούλια μας και ακολουθούν με εξίσου με ταχύ ρυθμό και οι τουλίπες μας...Όλα είναι τόσο όμορφα...
Φέτος, τοποθέτησα πάνω στο γραφείο μου μία γλάστρα με κατακόκκινα κυκλάμινα. Κάθε πρωί πριν ξεκινήσω τη δουλειά μου τους λέω την καλημέρα μου και την καταλαβαίνουν, είμαι σίγουρη, γιατί μου χαρίζουν το ωραιότερο κόκκινο τους. Λίγο νεράκι χρειάζονται, φως και την αγάπη μου για να είναι ανθισμένα...
Είναι ευλογημένος ο τόπος μου γιατί έχει τα πάντα. Τίποτα δεν μας λείπει. Μπορούμε να καλλιεργούμε τη γη μας, μπορούμε να ψαρεύουμε, μπορούμε να τρώμε τα δικά μας φρούτα και λαχανικά. Τι άλλο να ζητήσει ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου