Αποφάσεις...

Τι σε βοηθάει να πάρεις μιαν απόφαση; Εμένα με βοηθάει να αποστασιοποιηθώ από το γεγονός, να το δω και να το κρίνω ψυχρά, χωρίς συναισθηματισμούς. Έτσι και έκανα. Μέχρι που η κουρτίνα που έκρυβε τις αληθινές καταστάσεις της ζωής μου απομακρύνθηκε, μέχρι που οι μάσκες των ανθρώπων που με περιέβαλαν έπεσαν, μέχρι που συνειδητοποίησα την ουσία των πραγμάτων...

Οι μέχρι χθες φίλοι μου έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο, ολίγον τι αγριευτικό, κάτι που αρχικώς με ξάφνιασε και με στενοχώρησε, αλλά αργότερα το συνειδητοποίησα και κατάλαβα ότι δεν ήταν πραγματικοί μου φίλοι, διότι άνθρωποι που ζηλεύουν και λένε κακίες για να σε πικράνουν τι σόι φίλοι μπορεί να είναι...

Και μπορεί να φανταστεί κανείς ότι μοιραστήκαμε καταστάσεις, χρόνο και χώρο. Αποδείχτηκε όμως ότι όλα ήταν στην δική μου φαντασία ή ότι απλά εγώ τα μετρούσα πολύ διαφορετικά από αυτούς.

Όσον αφορά στη δουλειά, μια από τα ίδια. Είπα στο φιλαράκι που μου έκλεισε το ραντεβού ότι δεν χρειάζεται να στενοχωριέται, πήρα την απόφασή μου. Θα φύγω από την Αθήνα το Δεκέμβριο. Νωρίτερα δεν γίνεται λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων. Μα, είναι ζωή αυτή; Να δουλεύεις από το πρωί μέχρι το βράδυ σαν σκλάβος χωρίς να μπορείς να ζήσεις αξιοπρεπώς; Έκανα πολλές υποχωρήσεις για να καταφέρω να ζήσω στην Αθήνα, όμως διαπίστωσα ότι δεν είμαι φτιαγμένη από αυτό το υλικό που χρειάζεται για να επιβιώσω σ' αυτήν την πόλη.

Όνειρο ζωής η Αθήνα ή εφιάλτης τελικά; Δεν θέλω να μετανιώνω για τις επιλογές μου και η Αθήνα ήταν 100% δική μου επιλογή. Πιστεύω ότι για κάποιο λόγο ήρθαν έτσι τα πράγματα. Τύχη δεν υπάρχει. Ίσως για να δοκιμαστώ, ίσως για να δω κάποια πράγματα, ίσως για να γνωρίσω πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες ανθρώπων, ίσως για να αντιληφθώ και να αξιολογήσω τις αντοχές μου, ίσως...ίσως, πολλά ίσως μπορεί να υπάρχουν. Το γεγονός είναι ένα. Ήρθα στην Αθήνα, βίωσα κάποιες εμπειρίες, καλές και κακές, και τώρα είμαι εδώ για να αποφασίσω οριστικά τι θα κάνω στη ζωή μου.

Η απάντηση είναι μία. Θα επιστρέψω στον τόπο μου, στη γενέτειρά μου. Ο βασικός λόγος είναι διότι διαπίστωσα για ακόμη μια φορά το ποιοι με αγαπούν πραγματικά, μιλώντας μου πολλές φορές σκληρά, κάνοντάς με όμως πιο δυνατή, η οικογένειά μου. Το δεύτερο που διαπίστωσα είναι ότι όσο και να θέλει, όσο και να προσπαθεί ο άνθρωπος με τις δυνάμεις τους να πετύχει κάτι, αν δεν δώσει ο Θεός, τίποτα δεν μπορεί να κάνει.

Τουλάχιστον, καθώς πήρα την απόφασή μου ηρέμησα και χάρηκα, διότι η απόφαση που πήρα φαίνεται να είναι η σωστή. Ο χρόνος θα δείξει...

Πράγματι, είναι στενός ο δρόμος

της αλήθειας, είναι μονοπάτι που

και από τις δύο πλευρές έχει

γκρεμό, γεμάτο από δυσκολίες.

(Γρηγόριος Θεολογός)

Εδώ στον κόσμο ο γεώργος

καλλιεργεί τη γη,

χρειάζεται όμως και από τον ουρανό

τις βροχές και τα νερά.

(Αγ. Μακάριος ο Αιγύπτιος)

Ο Θεός επιτρέπει, σύμφωνα με το σχέδιό Του,

να δοκιμαστεί ο καθένας με διάφορες θλίψεις,

για να φανερωθούν εκείνοι πουΤον αγαπούν.

(Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)

Η πέτρα, λένε, είναι σκληρή

κι όμως δεν είναι η αλήθεια,

είναι σκληρότερες οι καρδιές

που κρύβονται στα στήθια.

(Άγνωστος)