Ο Πρίγκιπας των Ονείρων μου...

Παλιμπαιδισμός ή Ονειροβασία;

Αθεράπευτα ρομαντική ή απλώς Ξεπερασμένη;

Ονειροπόλα ή μια τρελή που απλά "έτυχε" να ζει σε άλλη εποχή;

Μου αρέσει να ονειρεύομαι, μου αρέσει να κατασκευάζω δικούς μου κόσμους και να ζω μέσα σ' αυτούς. Να πολεμάω με δράκους και να τους ξεφεύγω. Να έρχεται ο πρίγκιπάς μου πάνω στο άσπρο του άλογο και να με παίρνει, να φεύγουμε μακριά. Είναι κακό που ακόμη πιστεύω σε πρίγκιπες; Θέλω αυτός που με πλησιάζει να είναι ξεχωριστός, να έχει μια δική του ταυτότητα που δεν μοιάζει με κανενός άλλου, να μην είναι όπως όλοι, τουλάχιστον, για μένα...

Κάποτε μου είπε κάποιος που έβγαινα μαζί του "Μην περιμένεις τον πρίγκιπά σου, σήμερα δεν υπάρχουν πρίγκιπες, κοίτα να συμβιβαστείς με την εποχή σου...". Μα δεν θέλω να συμβιβαστώ, γιατί να συμβιβαστώ, άλλωστε ποτέ δεν ακολουθούσα τα βήματα των άλλων, πάντα ήθελα να περπατώ πρώτη και να χαράζω τη δική μου διαδρομή. Τόσο κακό είναι αυτό; Ε, φυσικά αυτό ήταν...Με ξενέρωσε τόσο πολύ που δεν ήθελα να τον ξαναδώ. Μερικοί σου το παίζουν ρομαντικοί και όταν ανοίξουν το στοματάκι τους ξεπετάγονται βατράχια.

Μ' αρέσει να φαντάζομαι και να ελπίζω πως κάπου εκεί έξω υπάρχει και ο δικός μου πρίγκιπας που μπορεί να μην έρθει με το άσπρο άλογο, μπορεί να τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ στη δουλειά, μπορεί να έχει χίλιες δυο υποχρεώσεις, μπορεί, μπορεί, υπάρχουν τόσο πολλά μπορεί, αλλά όταν θα είναι μαζί μου, θα είναι μόνο μαζί μου έστω και για 5 λεπτά, θα μου μιλάει ωραία και θα μου φέρεται με αβρότητα, θα κουρνιάζω στην αγκαλιά του, θα απολαμβάνω τα πιο γλυκά φιλιά του, θα χάνομαι μέσα στο βλέμμα του και δεν θα σκέφτομαι τίποτα, δεν θα υπάρχει χρόνος...Μόνο κενό και μέσα σ' αυτό το κενό θα εξαπλώνεται η αγάπη μας...Θα είναι αυτός για μένα και εγώ για 'κείνον.

Μ' αρέσει να μπορώ να ονειρεύομαι, να κατασκευάζω δικούς μου κόσμους, δεν θέλω να χάσω ποτέ αυτήν τη δυνατότητα...Και ας μην ταιριάζω στη σημερινή εποχή!!!!