Νευράκια...

Καλά, σήμερα...πολλά νεύρα...Από το πρωί. Δεν προχωρούσε τίποτα...Στη δουλειά τσαντίστηκα με το θράσος και την αγένεια ορισμένων γελοίων που νομίζουν ότι σε δουλεύουν, ενώ δεν μπορούν...Άσχετα αν τους αφήνεις να νομίζουν ότι το πετυχαίνουν...Σου τάζουν πράγματα και μετά, όταν τους τα ζητάς, κάνουν το κουνέλι...Σε φέρνουν και σε δύσκολη θέση, σα να είσαι καμιά τρελή και τα βγάζεις από το μυαλό σου...Μα, συγγνώμη υπάρχει σήμερα κάποιος τόσο ανόητος που να μπορείς να τον κοροϊδέψεις; Δε νομίζω...Κάποια χρόνια πριν μπορεί και να υπήρχε, σήμερα, όχι.

Δεν θα τους περάσει όμως...Θράσος αυτοί; Θράσος και εγώ...Αγενείς αυτοί; Αγενής και εγώ...Το κουνέλι αυτοί; Την αλεπού εγώ...και να δούμε που θα βγει...Με βλέπω να ψάχνω για καινούργια δουλειά πάλι...Και εκεί που είπα δόξα τω Θεω, άντε φτου και από την αρχή...

Δεν θέλω ρε φίλε να με κοροϊδεύεις...Πες μου την αλήθεια από την αρχή και εγώ θα επιλέξω αν μείνω ή αν φύγω...Αν μείνω, έχω εγώ το πρόβλημα και όχι εσύ...Αν φύγω, θα ψάξεις για άλλο κοροϊδάκι...Μη με δουλεύεις, όμως, γιατί δεν είμαι χαζή...

Και αναρωτιέμαι...for what it's worth?

Με ηρεμεί, με χαλαρώνει αυτό το τραγουδάκι...Ειδικά, μετά από μία τέτοια μέρα...