Αλλάζω και μ' αρέσει...

Κάθε μέρα που περνάει αντιλαμβάνομαι το πόσο πολύ αλλάζω...Αγάπω αυτό που είμαι και θέλω κάθε φορά να το βελτιώνω και να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Δουλεύω πολύ με τον εαυτό μου και αυτό με κάνει να αποκτώ όλο και μεγαλύτερα κομμάτια αυτογνωσίας. Πίστεύω ότι αν δεν φτάσεις σε ένα σημείο να κατανοείς τον εαυτό σου και τον τρόπο που ενεργείς σε διάφορες καταστάσεις, είτε υπό πίεση είτε χωρίς αυτή, δεν μπορείς να κατανοήσεις και τους άλλους ανθρώπους.

Χθες, παρακολούθησα τη συνέντευξη της Τζούλιας στην Τατιάνα και επιβεβαίωσα για ακόμη μια φορά όλα αυτά που πίστευα γι' αυτό το κορίτσι. Είναι τόσο δυστυχισμένη που έχει φτάσει σε ένα σημείο αποπροσανατολισμού της προσωπικότητάς της. Έχει παραιτηθεί από τη ζωή, με αποτέλεσμα να άγεται και να φέρεται από κάποιους ανόητους ανθρώπους που την εκμεταλλεύονται, γιατί απλά αυτή δεν ξέρει προς τα που να κατευθυνθεί. Έχει επίγνωση για τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω της, ξέρει πολύ καλά ότι αυτοί οι άνθρωποι της κάνουν κακό, όμως τους έχει κοντά της και τους ακούει, μόνο και μόνο για να εκδικηθεί τους γονείς της, αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό γι' αυτό που είναι σήμερα. Από την άλλη πλευρά, οι γονείς της ακόμη και σ' αυτό το σημείο που έφτασε το παιδί τους δεν ξέρουν πως να το βοηθήσουν και κάνουν πάλι τα ίδια λάθη που έκαναν και στο παρελθόν με αποτέλεσμα να την πεισμώνουν κι άλλο. Δεν έχει συναισθήματα μέσα της γιατί αυτό της έμαθαν. Θέλει να αγαπήσει, αλλά δεν μπορεί γιατί δεν ξέρει πως είναι αυτό το συναίσθημα...

Η αλήθεια όμως είναι ότι μόνο μέσα από την αγάπη, την κατανόηση και τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο μπορεί να λειτουργήσει κάτι σωστά. Αυτό που αντιλήφθηκα σήμερα, για ακόμη μία φορά, είναι ότι δεν μπορώ να κρατήσω κακία σε κανέναν. Δεν ξέρω πως το πετυχαίνω αυτό...Το πετυχαίνω όμως!!! Το αποτέλεσμα βέβαια είναι οι άλλοι να τρελαίνονται, αλλά ακόμη και αυτό μ' αρέσει γιατί δεν ξέρουν πως να μ' αντιμετωπίσουν...Δεν μπορούν να με χειριστούν εύκολα και αυτό με ιντριγκάρει.

Όταν κάποιος έχει χεσμ...νη τη φωλιά του, αυτομάτως μπαίνει σε θέση άμυνας. Είτε εξαφανίζεται είτε σου μιλάει απότομα, διότι περιμένει να τον αντιμετωπίσεις με άσχημο τρόπο, με θυμό, με αγανάκτηση, γενικά με κάποιο αρνητικό συναίσθημα για την ανοησία που έκανε. Όταν όμως εγώ τους συμπεριφέρομαι με αγάπη και τους μιλώ φιλικά, τρελαίνονται...Για να πω την αλήθεια, το απολαμβάνω...Αφού όταν είμαι μόνη μου και σκέφτομαι το σκηνικό με πιάνουν τα γέλια...

Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι να μην εκδηλώνουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα, αλλά να τα μετατρέπουμε σε θετικά. Έτσι θα είμαστε πάντα κερδισμένοι και οι άλλοι, θέλοντας ή μη, θα ακολουθούν το παράδειγμά μας...