Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Αλκυονίδες Μέρες με Διάρκεια Μηνών...



Οι Αλκυονίδες ημέρες, σύμφωνα με τον πανάρχαιό μας μύθο, πήραν το όνομά τους από την Αλκυόνα, το ψαροπούλι της ακτής που κλωσά τα αυγά του κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών. Μάλιστα, επειδή οι αλκυόνες γεννούν τα αυγά τους τον Ιανουάριο σε φωλιές μέσα στους βράχους, ο Δίας επέτρεψε στον ήλιο να λάμπει δυνατά και να ζεσταίνει τις αλκυόνες μέχρι να επωαστούν τα αυγά τους. Οι ζεστές αυτές μέρες του Γενάρη ονομάστηκαν γι' αυτό το λόγο αλκυονίδες μέρες και διαρκούν από μία ως δύο εβδομάδες κατά το δεύτερο, ως επί το πλείστον, δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου ή την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου.

Η Αλκυόνα σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση είναι ένα πουλί που συμβολίζει την γαλήνη, την προστασία και παύει τη θαλασσοταραχή. Στην πραγματικότητα είναι ένα πουλί αποδημητικό, που σε αντίθεση με τα άλλα πουλιά του είδους της, έρχεται το φθινόπωρο και φεύγει αρχές Μαρτίου και γεννά τα αυγά της στις σχισμές των βράχων της θάλασσας.
                                                                                                                                           
Oι μύθοι σχετικά με αυτές τις ημέρες είναι πολλοί αλλά  σε όλες τις εκδοχές τους μιλούν για το θεό Ποσειδώνα που προσφέρει τις μέρες αυτές στην Αλκυόνη κόρη του θεού των ανέμων Aιόλου την οποία μεταμόρφωσε ο Δίας σε πουλί αλκυόνη ώστε να μπορεί να γεννά τα αυγά της στα βράχια των αλκυονίδων νήσων, χειμώνα κι όχι άνοιξη. 

Η Αλκυόνη, το σημερινό ψαροπούλι με τα όμορφα φτερά σύμφωνα με τον πανάρχαιο μύθο μας, ήταν κάποτε μια χαρούμενη και ευτυχισμένη γυναίκα, κόρη του Θεού των ανέμων, του Αιόλου - που ζούσε στ' ακρογιάλια της θάλασσας με τον άντρα της Κήυκα και αλληλοαποκαλούνταν Ζευς και Ήρα. Για την ασέβειά τους όμως αυτή προς τον Δία οργίστηκε τόσο πολύ ο πρώτος των Θεών και μεταμόρφωσε τον Κήυκα σε όρνιο.


Ξετρελαμένη τότε η δύστυχη γυναίκα, έτρεχαν από δω και από 'κει στις ερημιές στις βαλτώδεις εκβολές των ποταμιών και μέσα στις πυκνές τους καλαμιές, για να βρει τον αγαπημένο της Κήυκα. Οπότε, οι θεοί του Ολύμπου την λυπήθηκαν και την μεταμόρφωσαν και αυτήν σε πουλί, τη γνωστή μας Αλκυόνη, για να ψάχνει και στις θάλασσες μήπως εκεί βρει το χαμένο της άντρα. Ωστόσο όμως η δυστυχία εξακολουθούσε να την συντροφεύει, γιατί αντίθετα από τ' άλλα πουλιά που γεννούν και κλωσούν τ' αυγά τους την άνοιξη αυτή γεννάει μέσα στη βαρυχειμωνιά, οπότε μανιασμένα τα κύματα της θάλασσας τέτοιον καιρό, της άρπαξαν αυγά και πουλιά κάνοντάς την να κλαίει σπαραχτικά Για άλλη μία φορά ο Δίας έδειξε συμπόνια για την Αλκυόνη, δεκαπέντε μέρες στην καρδιά του χειμώνα, να κοπάζουν οι άνεμοι, να ζεσταίνει την πλάση ο ήλιος, μέχρι να μπορέσει η Αλκυόνη να κλωσήσει τ' αυγά και να βγουν τα μικρά της από μέσα.

Για τη συζυγική πίστη των Αλκυόνων ασχολήθηκε ο Πλούταρχος που αφηγείται ότι αν ο σύζυγος της Αλκυόνης γεράσει και δεν μπορεί να πετάξει, τότε η θηλυκιά Αλκυόνη τον παίρνει στους ώμους και τον φέρνει πάντοτε μαζί της, τον ταΐζει και τον περιποιείται ως το θάνατο.

Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες εξηγούσαν την ύπαρξη αυτών των ημερών του "καλού / αίθριου καιρού" μέσα στον χειμώνα, τις οποίες ο Αριστοτέλης χαρακτήριζε και ως ημέρες "ευδίας".

Ο μύθος μιλάει για την απέραντη συζυγική αγάπη και την τρυφερή στοργή της γυναίκας, ενώ η μετεωρολογική υπηρεσία μιλάει για εξίσωση των βαρομετρικών πιέσεων μεταξύ της νοτίου και βορείου Ευρώπης.

Βέβαια, μπορεί οι αρχαίοι έλληνες να χαρακτήριζαν καλές αυτές τις 15 μέρες, όμως πως χαρακτηρίζουν οι νεοέλληνες αυτήν την καλοκαιρία που συμβαίνει στη χώρα μας τους τελευταίους μήνες, ενώ όλη η Ευρώπη πλήττεται από σφοδρή κακοκαιρία;

Ίσως και εμείς ως έθνος να είμαστες οι νέες Αλκυόνες και ο καλός Θεός να μας λυπήθηκε και να επέτρεψε στον ήλιο να μας ζεσταίνει ώστε να μην αναγκαστούμε να ανάψουμε τα καλοριφέρ...Περιμένουμε τα Χριστούγεννα και αντί για χιονοπόλεμο μάλλον θα κάνουμε βουτιές στην παραλία...Σχήμα οξύμωρο...Είναι καλό, είναι κακό, δεν ξέρω...πάντως είναι κάτι διαφορετικό.

Η ιστορία διαχρονικά έχει αποδείξει ότι οι έλληνες είμαστε ένας λαός που για κάποιον περίεργο λόγο ο Θεός μας προστατεύει από πολλά δεινά. Αλλιώς, μέχρι τώρα θα έπρεπε να είμαστε εξαφανισμένοι από τον χάρτη. Παρόλα αυτά είμαστε εδώ. Προσπαθούμε να επιβιώσουμε μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Έτσι και τώρα...Ας είμαστε αισιόδοξοι και θα τα καταφέρουμε για ακόμη μία φορά!!!!


Ευχές για καλό μήνα...




Δεν υπάρχουν σχόλια: