Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Διαδικτυακές Σχέσεις



Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι βρίσκουν οι άνθρωποι σε αυτό το σχετικά νεοφερμένο είδος σχέσης. Σήμερα, δεν επικοινωνούμε μεταξύ μας. Επικρατεί απέραντη μοναξιά με τελική κατάληξη την μελαγχολία και την κατάθλιψη. Μας είναι ευκολότερο να στεκόμαστε μπροστά από έναν υπολογιστή και να συνομιλούμε με ανθρώπους που δεν τους έχουμε δει ποτέ από κοντά, με ανθρώπους που είναι πολύ εύκολο να μας εξαπατήσουν ή να τους εξαπατήσουμε. Γνωριμίες με αίσιο τέλος ή απλώς αδιέξοδες;

Υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες γνωριμιών. Ιστοσελίδες για όμορφους, για άσχημους, για αδιάφορους ή διαφορετικούς. Ανεβάζεις τις φωτογραφίες σου, αποκαλύπτεις προσωπικά σου δεδομένα, λες τι ακριβώς αναζητάς, μόνο και μόνο για να προσελκύσεις το έτερον ήμισυ. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Μόνο που όλο αυτό ξέρετε τι μου θυμίζει; Όταν πηγαίνω στο χασάπη, βλέπω τα μοσχάρια στο γάντζο κρεμασμένα στη σειρά και ρωτάω από που είναι και διάφορα αλλά σχετικά, έτσι ώστε να είμαι εις θέση να διαλέξω το καλύτερο για μένα. Νιώθω ότι έχει χαθεί ο ρομαντισμός και η ευαισθησία στις σχέσεις. Όλα περιστρέφονται γύρω από την ωμότητα και το σεξ.

Υπάρχουν άνθρωποι διαφόρων ηλικιών και εθνικοτήτων. Τους γνωρίζεις και μετά τι; Αν ο άλλος βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου, ποιο το νόημα; Η συνομιλία; Γιατί να προτιμήσει κάποιος να επικοινωνήσει με έναν άγνωστο μέσα από το διαδίκτυο και όχι να βγει έξω και να φλερτάρει; Ίσως να τον ιντριγκάρει το άγνωστο, το μυστήριο, ίσως να τον φοβίζουν οι ευθύνες μιας σχέσης, ίσως να έχει κολλήσει σε αυτόν τον τρόπο ζωής και δεν μπορεί να ξεφύγει.

Με πειράζει που οι άνθρωποι έχουν κλειστεί τόσο πολύ στους εαυτούς τους και στην απέραντη μοναξιά τους. Δεν εμπιστεύεται κανένας κανέναν. Όλοι κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. 

Δεν είμαι υπέρ αυτών των σχέσεων. Αν δεν τον δεις τον άλλον από κοντά, αν δεν τον αγγίξεις, αν δεν δεις τις αντιδράσεις του, αν δεν ακούσεις με προσοχή τις απόψεις του για όλα τα θέματα, τότε που πας; Μέσα από αυτά τα μηχανήματα ο άλλος πολύ εύκολα μπορεί να σου κρυφτεί, ειδικά όταν μιλάμε για πιο προσωπικές σχέσεις, διότι είμαστε συναισθηματικά ευάλωτοι. Εδώ τον άλλον τον ξέρεις προσωπικά και σε κάποια φάση κάτι δεν κολλάει....πόσο μάλλον στις διαδικτυακές σχέσεις.

Πιστεύω ότι το διαδίκτυο είναι ένα ισχυρό μέσο επικοινωνίας, όμως ποτέ μα ποτέ δεν θα αντικαταστήσει την διαπροσωπική επικοινωνία, η οποία είναι τόσο σημαντική για την κοινωνικοποίησή μας, όσο ο αέρας που αναπνέουμε.

1 σχόλιο:

aoratos είπε...

ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ,ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΣΩΣΤΕΣ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΧΕΙ ΥΠΕΙΣΕΛΘΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΜΑΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ,ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΛΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ.Η ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕΣΩ ΔΙΑ ΔΙΔΥΚΤΙΟΥ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΤΑ ΥΠΟΥΛΟ ΤΡΟΠΟ. Η ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ,ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΜΑΣ Π.Χ ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ,ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ.ΟΙ ΣΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΒΑΣΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ,ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΠΟΤΕ,ΟΤΙ ΛΑΜΠΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΣ.ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΕΙΣ ΠΕΝΤΕ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΣΩΣΤΕΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΟ,ΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ ΤΟ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ,ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ.