Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Χρονιά Πολλά Μικρούλα...

Σήμερα πήγα στα ωραιότερα γενέθλια της ζωής μου. Η ξαδέλφη μου έγινε 8 χρονών. Πω πω ηλικίες και αυτές...Ξαφνικά γύρισε ο χρόνος πίσω και ένοιωσα ότι έγινα ξανά παιδί. Είχα ένα χαμόγελο στα χείλη μου που δεν έλεγε να φύγει. Με το που μπήκα στο χώρο της εκδήλωσης την ξεχώρισα από μακριά. Όχι επειδή είναι το δικό μας παιδί, αλλά ένιωσα ότι ήταν η ομορφότερη. 

Έτρεξε κατά πάνω μου με φόρα, την πήρα αγκαλιά και εκείνη με γέμισε φιλιά, τα ωραιότερα φιλιά του κόσμου. Πήγαινε ερχόταν, με κοίταγε και μου χαμογελούσε στα κλεφτά. Με γνώρισε σε όλες τις φίλες και τους φίλους της, πάνω από 30 παιδάκια, όλα τόσο χαριτωμένα. Για να πω την αλήθεια δεν είμαι συνηθισμένη στα παιδιά, κυρίως σε τόσα πολλά παιδιά, αλλά έχω μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους. Πάντα με συμπαθούν. Σπάνια θα υπάρξει παιδάκι που να μην θέλει να παίξει μαζί μου.

Και εκεί που καθόμουν με τους "μεγάλους" ήρθε η ξαδελφούλα μου, με πήρε από το χέρι για να παίξουμε. Το πιστεύετε; Με τα παιδιά, ξαναέγινα παιδί. Γελούσαμε, έχανα επίτηδες και εκείνα πανηγύριζαν. Έβλεπα τα ματάκια τους να λαμπυρίζουν από ευτυχία και χαιρόμουν τριπλά. 

Βγήκαμε φωτογραφίες και φυσικά το πρώτο κομμάτι της τούρτας το έφερε η γλυκούλα μου σε μένα. Είναι ένας άγγελος. Με αγαπάει πολύ, αλλά και εγώ το ίδιο. Όταν την είδα να φυσάει τα κεράκια και όλα τα παιδάκια να της τραγουδούν "Να ζήσεις Ε. και χρόνια πολλά....", συγκινήθηκα. Είναι έξυπνη και γλυκιά. Είμαι πολύ περήφανη γι' αυτήν. Είναι πολύ σημαντικό πράγμα να υπάρχει χημεία ανάμεσα στους ανθρώπους. Δεν έχουν σημασία τα χρόνια. Σημασία έχει το βλέμμα και το συναίσθημα της στιγμής. Μπορεί με την ξαδέλφη μου να έχουμε 20 χρόνια διαφορά, όμως συνεννοούμαστε με τα μάτια. Τραβάει το παιδί από το σόι μας. Το αίμα βλέπετε...Παρόλο που δεν την έβλεπα συχνά γιατί έλειπα χρόνια, ωστόσο όταν με δει δεν με αφήνει από το χέρι. Παντού θέλει να πηγαίνουμε μαζί. Όλοι καταλαβαίνουν την αδυναμία που έχουμε η μία στην άλλη. Δεν έχω τι άλλο να πω. Είμαι πολύ ευτυχισμένη.

Χρονιά πολλά μικρούλα μου. Να σε χαιρόμαστε...